Uit een sprookje!

Het heeft even geduurd,maar er is eindelijk weer normaal internet beschikbaar :) Na onze culturele hotspot Tikal hebben we ook het zwitserland-achtige Flores wer achtergelaten (waar we overigens de laatste dag zelfs een verborgen strandje gevonden, waar we echt even tot rust konden komen en het gevoel hadden dat we aan het andere eind van de wereld zaten, en zo'n mooi landschap om van te genieten, met zelfs onze volgende rooftop-yoga bij zonsondergang. echt een parel).
De volgende stop bereikten we na 8 uur in een prive-busje (hostels werken hier veel samen mbt transport en reserveringen. Uiteraard vinden wij het wiel qua route niet uit, velen zijn ons reeds voorgegaan met of zonder rugzak ;-).), waarvan de laatste 2 uur over en COMPLEET onbegaanbare weg was met enorme keien (vraag me nog steeds af hoe hun auto's hierop heel kunnen blijven haha).
Na deze 8 uur arriveerden we echt in een ansichtkaart!Midden in de bergen, geen kip te bekennen, en daar doemde onze lodge op: en prachtig hostel met lemen dak en houten palen, een enorm terras met uitzicht over de rivier en de bergen, en natuurlijk( want dat heeft elk hostel) een overdosis hangmatten, en zelfs een douche met en groot raam waardoor je smorgens tijdens het douchen de zonsopgang kunt beleven in een geheel nieuwe dimensie!
Maar waarom kwamen we hier eigenlijk? Na een uur op een vrachtwagen staan met een bende van 20 jonge enthousiastelingen zoals wij uit het hostel, hebben we een tour gedaan door natuurreservaat Semuc Champey. Semuc is een bergandschap, met ondergrondse grotten met watergangen en bovenal een idyllische rivier-terrassengang door het gebied helemaal beneden. Deze dag hebben we niet alleen met een enorme schommel een enorme plons van 7 m hoogte midden in de rivier mogen maken (moesten wel zelf terugzwemmen :P), maar hebben we ook nog eens en grottenhike door/in/langs/onder ondergrondse watervallen en diepe meertjes gemaakt, waarbij eenieder een kaars kreeg, en de uitdaging hem niet te laten doven onderweg (zwemmen was dus behoorlijk lastig). Eenmaal weer buiten de cave, klommen we enkele honderden meters omhoog naar een uitzichtspunt over de rivierenpartij, met een ADEMBENEMEND uitzicht. Nog zelden zoiets gezien, misschien vroeger wel eens in de vogezen in de zomer o.i.d.

Na de pittige klim omhoog daalden we af voor een zwem/glijtocht over de terrassen omlaag, zijnde zwemmen, van gladde rotsen afglijden, waden etc. Aangezien het bloedwarm was, was dit een heerlijk verfrissende afsluiting van deze vermoeiende dag! Terwijl we weer terug in het hostel de overwinning met de groep uitgebreid aan het vieren waren, was mijn maag het daar absoluut niet mee eens. Die nacht was vrij vreselijk dus, maar de dag erna was het alweer over. Gelukkig sleep ik dus blijkbaar niet voor niets een halve apotheek mee :).
Die dag erna wilden we nog een dagje 'river-tubing' doen, maar heb me maar beetje gedeisd houden in de hangmat, gezondheid voor alles!
De ochtend erna bleek specifiek de yoghurt niet goed te vallen, want tijdens het ontbijt begon het verhaal opnieuw.Met de pillen bij de hand was ik gelukkig in staat om de 7 uur durende busrit naar de volgende bestemming te overleven!
Ik splits de verslagen even op.De daaropvolgende dagen volgen in een nieuw verslag!